Ερωτάται, σχετικά με τις δαπάνες θερμομόνωσης της οροφής της πυλωτής πολυκατοικίας για τις οποίες δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη στον Κανονισμό, α) ποιος είναι ο χαρακτήρας των δαπανών αυτών (κοινόχρηστες ή ατομικές), β) αν μπορεί η προβλεπόμενη από τον Κανονισμό πλειοψηφία της γενικής συνέλευσης να επιβάλλει στους μειοψηφούντες συνιδιοκτήτες την υποχρέωση συμμετοχής στις δαπάνες αυτές, γ) πως θα πρέπει να γίνεται η κατανομή των δαπανών αυτών και δ) αν θα απαιτηθεί θέσπιση νέας κανονιστικής διάταξης γενικής ισχύος, σε περίπτωση που θα θεωρηθεί ότι πρέπει να τηρηθεί διαφορετικός τρόπος κατανομής των δαπανών αυτών από τον προβλεπόμενο από τον Κανονισμό για τις κοινόχρηστες δαπάνες. Για το παραπάνω ερώτημα το Β' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
( Σημείωση : Από τα στοιχεία που δίδονται με το ερώτημα, όπως διευκρινίστηκαν προφορικά, προκύπτει,
α) ότι το ερώτημα αναφέρεται σε πολυκατοικίες που κτίστηκαν μέχρι και το 1979, όταν τέθηκε σε ισχύ ο Κανονισμός Θερμομόνωσης Κτιρίων, για τις οποίες δεν υπάρχει υποχρέωση από το νόμο για κατασκευή εκ των υστέρων θερμομόνωσης της οροφής της πυλωτής και
β) ότι η δαπάνη θερμομόνωσης της pilotis θα είναι προς όφελος όλων των χωριστών ιδιοκτησιών της πολυκατοικίας (οι οποίες δεν διαθέτουν σύστημα αυτόνομης θέρμανσης), αφού θα προκύψει για όλες αυτές τις ιδιοκτησίες οικονομική ωφέλεια από την μείωση κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης, αλλά η ποιοτική ωφέλεια από την αύξηση της άνεσης θα είναι συγκριτικά μεγαλύτερη στον πρώτο πάνω από την πυλωτή όροφο απ' ότι στους άλλους ορόφους. ) α. Η δαπάνη για τη θερμομόνωση της οροφής της πυλωτής πολυκατοικίας, αφού αναφέρεται σε κοινόκτητο και κοινόχρηστο πράγμα της πολυκατοικίας και αποβαίνει σε όφελος όλων των χωριστών ιδιοκτησιών αυτής, αποτελεί κοινό βάρος, ήτοι δαπάνη κοινόχρηστη. β. Το ζήτημα, αν η θερμομόνωση της οροφής της πυλωτής αποτελεί δυσαναλόγως δαπανηρή προσθήκη με την αναφερόμενη παραπάνω έννοια, θα κρίνεται με βάση τα πραγματικά περιστατικά κάθε συγκεκριμένης περιπτώσεως (πολυκατοικίας). Έτσι, στις περιπτώσεις που θα θεωρείται ότι δεν πρόκειται για δυσαναλόγως δαπανηρή προσθήκη, θα νέμεται κατά την προβλεπόμενη για τις κοινόχρηστες δαπάνες αναλογία.
Απεναντίας, στις περιπτώσεις που θα θεωρείται, ότι πρόκειται για δυσαναλόγως δαπανηρή προσθήκη, θα απαιτείται κοινή απόφαση όλων των συνιδιοκτητών, με την οποία θα καθορίζεται και ο τρόπος κατανομής της σχετικής δαπάνης. Και στις τελευταίες όμως αυτές περιπτώσεις (που θα απαιτείται κοινή συμφωνία) θα μπορεί, σύμφωνα με το άρθρο 9 του νόμου Ν 1562/1985, η πλειοψηφία τουλάχιστον του 65% των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας να ζητεί από το δικαστήριο συμπλήρωση του Κανονισμού, ώστε να περιλάβει και σχετική με τη δαπάνη της θερμομόνωσης της πυλωτής ρύθμιση (από ποιους θα αποφασίζεται η πραγματοποίηση αυτής της δαπάνης και πως θα κατανέμεται στους συνιδιοκτήτες της πολυκατοικίας), επικαλούμενη ότι η συμπλήρωση αυτή του Κανονισμού είναι αναγκαία για τη λειτουργία της συνιδιοκτησίας, γιατί εξαιτίας του κενού δημιουργούνται διαφωνίες και έριδες μεταξύ των συνιδιοκτητών και δεν μπορεί να αποφασιστεί με κοινή συμφωνία η θερμομόνωση της πυλωτής η οποία κρίνεται απαραίτητη από την πλειοψηφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου